BÖLÜM 8

1. Yiyip içtikten sonra yatma zama­nı geldi. Genç adamı yemek oda­sından yatak odasına götürdüler.
2. Tob­yas, Rafael' in öğüdünü hatırladı. Çan­tasını açtı, balığın yüreğini ve karaci­ğerini çıkardı ve bunların bir kısmını yakılan buhurun içine koydu.
3. Balığın buharı cine acı verdi ve cin hava yo­luyla Mısır'a kaçtı. Rafael onu izledi ve çabucak bağlayıp prangaya vurdu.
4. Bu arada anne ve baba dışarıya çıkmış ve kapıyı kapatmıştı. Tobyas yataktan kalktı ve Sara'ya şöyle dedi: "Kalk, bacım! Sen ve ben Tanrı'ya dua etmeliyiz. Tanrı'dan bizi bağışla­masını ve korumasını dilemeliyiz."
5. Sara ayağa kalktı ve Tanrı'nın onları koruması için birlikte dua ettiler. Tob­yas şöyle dua etti: "Ey atalarımızın Tanrısı, sen kutsalsın, Adın da kutsaldır sonsuza dek. Gökler seni kutsasın, Bütün yaptıkların sonsuza dek seni kutsasın.
6. Adem'i sen yarattın, Ona yardımcı olması ve onu desteklemesi için Eşi Havva'yı sen yarattın, İkisinden insan soyu doğdu. Sen şöyle dedin: 'Erkeğin yalnız kalması iyi değildir, Ona benzeyen bir eş yaratalım.'
7. Ben kız kardeşimi cinsel istek nedeniyle almıyorum, Onu içtenlikle bekâr olduğum için alıyorum. Bize karşı sevecen davran, ona ve bana acı, Birlikte yaşlanmamızı sağla."
8. Birlikte "Âmin! Âmin!" diyerek gece yattılar.
9. Ama Raguel kalkıp hizmetçileri­ni çağırdı. Hizmetçiler gelip bir me­zar kazmak için ona yardım ettiler.
10. Raguel şöyle düşünüyordu: "Tanrı­nın izniyle ölmese keşke? Yoksa bizi bekleyen üstü kapalı alay ve utanç­tır."
11. Mezar hazır olunca Raguel eve dönüp karısını çağırdı,
12. ona şöyle dedi: "Odaya bir hizmetçi gönder de Tobyas'ın hâlâ yaşayıp yaşamadığını anlayalım. Çünkü ölmüşse, kimsenin haberi olmadan belki onu gömebili­riz."
13. Hizmetçiyi çağırdılar, lambayı yaktılar ve kapıyı açtılar. Hizmetçi içeri girdi. Her ikisinin de derin bir uykuda olduğunu gördü.
14. Hizmetçi dışarı çıkıp fısıldayarak şöyle dedi: "Delikanlı ölmedi,  işler yolunda."
15. Bunun üzerine Raguel Göklerdeki Tanrı'ya şükrederek şöyle dedi:
"Sana hamdederiz, şükrederiz Tanrım, Saf gönüllerle hamdederiz, Sonsuza dek sana hamdedilsin, şükredilsin!
16. Beni sevindirdiğin için sana hamdederim. Korktuğum başıma gelmedi, Onun yerine, bize karşı davranışında olağanüstü bir acıma vardı.
17. Sana hamdederim, Tek oğul olan bu delikanlıya, Tek evlat olan bu kızcağıza acıdığın için. Efendim, onları bağışla ve koru, İzin ver de onların yaşamında Mutluluk ve bağışlanma olsun."
18. Raguel gün doğmadan hizmetçi­lerin mezarı toprakla doldurmalarını sağladı.
19. Eşine bol bol ekmek yap­masını söyledi. İki öküzle dört koyu­nu sürüden alıp getirdi ve onları pişirmeleri için hizmetçilerine buyruk verdi. Hazırlıklar başladı.
20. Tobyas'ı çağırıp ona şöyle dedi: "On beş gün bir yere gidemezsin. Burada kalacak­sın, benimle yiyip içeceksin. Kızım çok acı çekti, onu yeniden mutlu ede­ceksin.
21. Bundan başka varlığımın ya­rısı senin olsun ve hiç bir engelle karşılaşmadan babana dönersin. Eşim ve ben ölünce, varlığımın öbür yarısı da senin olacak. Yürekli ol, oğlum! Ben senin babanım ve Edna da senin annendir. Kız kardeşinin ailesi oldu­ğumuz gibi, bundan böyle senin de aileniz. Yürekli ol, oğlum!"